Rijker organiseren is een voortdurende oefening
Laten we ons voorstellen dat de structuren die we maken als kanalen zijn, waar we keurig het water door willen laten stromen. Maar het proces dat plaats vindt heeft meer de aard van een rivier. Als we denken dat de rivieren de afwijking zijn en kanalen de norm, dan zullen we het wilde water forceren opdat het zich zal voegen naar de kanalen, waarmee de ziel en levenskracht die in haar besloten ligt verloren gaat. Als we het kanaal en de rivier als gelijkwaardige partners zien, dan kan uit die ontmoeting vernieuwing ontstaan.
De energie van organisaties zou dus niet gericht moeten zijn op het elimineren, onderdrukken of wegdrukken van het verschil noch op het vermijden, verdoezelen of negeren ervan, maar juist op het uitdrukken en onderzoeken van deze creatieve spanning. Rijker organiseren omarmt deze spanning, onderzoekt haar vanuit het vertrouwen dat juist in die spanning antwoorden liggen, de mogelijkheid tot beweging en vernieuwing. Een dans tussen daadkracht en ontvankelijkheid, tussen denken en ervaren, tussen ruimte en resultaat, tussen sturen en laten, tussen moeite en moeiteloosheid.
Kiezen voor rijker organiseren is niet voor de makkelijkste weg kiezen, maar het is een weg die de moeite waard is. Als het ons lukt om die ruimte te scheppen waarin een proces zich kan ontvouwen, dan gaat dat juist weer met een moeiteloosheid en een vanzelfsprekendheid gepaard. Dan plukken we de vruchten omdat we in het spanningsveld gebleven zijn. Dit vraagt om het in afwisseling sturen van een proces en het volgen ervan, je erdoor laten leiden.
Vanuit het perspectief van rijker organiseren is het feit dat het proces anders gaat dan gepland geen afwijking, maar de essentie van organiseren. En in onze drift om processen te beheersen, te controleren en (te) snel in te grijpen, missen we deze essentie.
Rijker organiseren is een voortdurende oefening, waarbij we alles wat we in huis hebben inzetten, maar ook een bescheiden houding nodig hebben. Aanvaarden dat we soms niet in staat zijn om door ingrijpen of aanreiken iets op kunnen lossen. En dat precies op dat moment er iets in het proces zelf gaat bewegen, of het toeval de ruimte krijgt, omdat je je greep hebt losgelaten.
Het verschil tussen aandacht en organiseren
Recente reacties